Karboksymetyloceluloza stanowi substancję otrzymywaną w wyniku syntezy celulozy z kwasem chlorooctowym oraz reakcji monochloruoctanu sodu z alkalicelulozą. W wyniku tych chemicznych raekcji jest otrzymywana substancja w postaci białego, niejednolitego, a także sypkiego proszku, który można rozpuszczać łatwo w wodzie, jednak należy mieć na uwadze, iż w połączeniu z nią sól sodowa karboksymetylocelulozy pęcznieje nieco i staje się lepka. Ponadto, nie rozpuszcza się ona w niektórych substancjach takich jak etanole bezwodne, aceton, chloroform czy glikole.
Zastosowania karboksymetylocelulozy
Z uwagi na swoje właściwości karboksymetyloceluloza jest stosowana na dużą skalę w różnych gałęziach przemysłu, w tym między innymi w spożywczym, gdzie używa się jej w ramach środka zagęszczającego, emulgatora, wypełniacza, błonnika pokarmowego czy środka mającego za zadanie zapobiegać zbrylaniu. Tutaj stężenie tej substancji zależy od efektu, jaki chcemy uzyskać. Natomiast, jeśli chodzi o farmaceutykę, to do tworzenia np. lepiszczy przy granulacji na mokro, stosuje się wodne roztwory soli sodowej o stężeniu 2-6 %, dodając do tego polimery o określonym stopniu polimeryzacji, które dodatkowo sprawią, że będziemy mogli uzyskać produkt o dowolnej szybkości uwalniania danej zawartej substancji czynnej, a co za tym idzie produkt o przedłużonym działaniu.
Z kolei do wytwarzania maści w postaci hydrożelowej, stosuje się karboksymetylocelulozę w stężeniu 2-6 %. Substancji tej używa się się także jako środek rozsadzający do tabletek oraz ulegający rozpuszczeniu mikrogranulat karmelozy w ramach kationitu chromatografii jonowymiennej, gdzie służy on do oczyszczania białek. Ze względu na występującą niezgodność nie można stosować karboksymetylocelulozy z solami żelaza, gumą ksantową, solami cynku, roztworami mocnych kwasów czy czwartorzędowymi zasadami amoniowymi oraz niektórymi alkaloidami (z uwagi na wysokie pH).